Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές γίνεται στη Βουλή η συζήτηση για τον προϋπολογισμό -ο οποίος, με βάση το πρόγραμμα, θα ψηφιστεί αύριο το βράδυ- κι αυτό μού δίνει τον τίτλο για τα σημερινά μεζεδάκια, παρόλο που μέχρι τώρα δεν έχω ακούσει κάποιο αξιομνημόνευτο μαργαριτάρι.
Αν και μόλις το έγραψα αυτό άκουσα τον κ. Σαλμά της ΝΔ να λέει “κύριε υπουργέ δεν είμαστε αμπορίτζιναλ” και μπορώ να πω ότι κάπως με πείραξε -δεν φτάνει που οι καημένοι οι Αβορίγινες έχουν τραβήξει τα πάνδεινα από τους λευκούς της Αυστραλίας, έχουν και δήθεν μορφωμένους και πολιτισμένους να τους χλευάζουν. Αλλά ας είναι.
* Η είδηση ενδιαφέρουσα, ο τίτλος μαργαριταρένιος: Στίχοι του Ρίτσου διαβάζουν στο μετρό της Στοκχόλμης.
Τι (και πώς) διαβάζουν οι στίχοι, δεν μας το λέει το άρθρο..
* Φίλος μου στέλνει μια είδηση, την αναγγελία του θανάτου ενός Βρετανού ηθοποιού, του Πίτερ Βόγκαν, “ο οποίος πρόσφατα ενσάρκωσε τον…
View original post 1,191 more words
Leave a Reply