Ο τίτλος του σημερινού άρθρου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε διαφημιστικό σποτάκι των οπαδών της χρήσης τόνων. Θα μπορούσαμε μάλιστα να φανταστούμε και την εξής συζήτηση, σε κεφαλαία:
ΠΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΞΩ, ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟΣ
ΜΠΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟΣ.
Συζήτηση βέβαια που θα γινόταν την π.Κ. εποχή, αφού σήμερα όσο γερός κι αν είναι ο γέρος πρέπει να μένει μέσα.
Έχουμε λοιπόν το ζευγάρι “γερός” και “γέρος” που δεν είναι ομόηχα, αφού τονίζονται σε διαφορετική συλλαβή, ούτε ομόγραφα, όσο κρατάμε το τονικό σημάδι, αλλά γίνονται ομόγραφα αν υιοθετήσουμε ατονικό σύστημα ή απλώς γράψουμε με κεφαλαία -όπως π.χ. στα κόμικς. (Και θυμάμαι κάποιον φίλο του ιστολογίου να λέει ότι έμαθε τη λέξη ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ από τα Μίκι Μάους -το κρησφύγετο των Λύκων- όπου όμως η λέξη γραφόταν με κεφαλαία κι έτσι για κάμποσο καιρό νόμιζε πως είναι “το κρησφυγέτο”).
Τέτοια ζευγάρια σαν το γέρος/γερός είναι κάμποσα, π.χ. άλλα/αλλά…
View original post 804 more words
anastasiakalantzi59 
Leave a Reply