Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Το σημερινό άρθρο ελπίζω να χάσει πολύ γρήγορα, μέσα σε λίγες ώρες, τον καίριο χαρακτήρα του και να γίνει άνευ αντικειμένου, ελπίζω δηλαδή η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών, που συνεδριάζει την ώρα που εσείς θα το διαβάζετε, να δικαιώσει το αίτημα του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη, έτσι ώστε ο βασανισμένος αυτός άνθρωπος να τερματίσει την απεργία πείνας που τον έχει φέρει σε οριακό σημείο.
Ίσως έπρεπε το άρθρο να το δημοσιεύσω χτες το πρωί, αλλά τότε δεν θα είχα την εξαιρετική τοποθέτηση του δικηγόρου Θανάση Καμπαγιάννη, που δημοσιεύτηκε χτες, ούτε πολλά άλλα στοιχεία.
Δεν είναι η πρώτη φορα που ο Δημάκης κάνει απεργία πείνας διεκδικώντας το δικαίωμά του να σπουδάσει. Πριν από δύο χρόνια, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τότε, είχε πάλι κατεβεί σε πολυήμερη απεργία επειδή το Συμβούλιο Φυλακής του αρνιόταν το δικαίωμα να παρακολουθεί μαθήματα με βραχιολακι, και είχε τελικά δικαιωθεί.
Τότε είχα γράψει, ανάμεσα στ’ άλλα, ότι:
Ο Δημάκης είναι…
View original post 2,547 more words
Leave a Reply