Κώστας Ἀξελός
Οἱ φωνὲς τῆς Σιωπῆς
(τὸ τεχνο-λογικὸ κι ἐσχατο-λογικὸ τέλος καὶ ἡ νέα ἀπ-αρχὴ)
ΧΑΛΙΝΑΓΩΓΗΜΕΝΗ ἀτομικὴ ἐνέργεια ξεχύθηκε ἐπιτέλους ἀχαλίνωτη καὶ κατέστρεψε κάθε ἀνθρώπινη ζωὴ στὸν πλανήτη. Μόνος διασωθεὶς ἕνας κάτοικος οὐρανοξύστη στὸ Σικάγο. Ἀφοῦ ἔφαγε καὶ ἤπιε ὅ,τι εἶχε στὸ ψυγεῖο του, διάβασε, εἶδε κι ἄκουσε τὴν ἰδεατή του βιβλιοθήκη, τὸ φανταστικό του μουσεῖο καὶ τὴν ὑπαρκτή του δισκοθήκη, ἀπελπισμένος ποὺ ἔβλεπε πὼς δὲν πέθαινε, ἀποφασίζει ν’ αὐτοκαταστραφεῖ καὶ ρίχνεται ἀπὸ τὸν τεσσαρακοστὸ ὄροφο στὸ κενό. Τὴ στιγμὴ ποὺ περνᾶ μπροστὰ ἀπὸ τὸ διαμέρισμα τοῦ πρώτου ὀρόφου ἀκούει τὸ τηλέφωνο ποὺ καλεῖ.
Πηγή: Ἀπὸ τὴν ἑνότητα «Φιλο-σοφικὰ Ἀν-έκδοτα», περ. Ἡ λέξη, τχ. 34, Μάϊος 1984, σελ. 339.
Κώστας Ἀξελός (1924-2010). Γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα. Παράλληλα μὲ τὶς ἑλληνικὲς γυμνασιακές του σπουδὲς παρακολούθησε μαθήματα στὸ Γαλλικὸ Ἰνστιτοῦτο Ἀθηνῶν καὶ στὴ Γερμανικὴ Σχολή. Γράφτηκε στὴ Νομική, ἀλλὰ ὁ πόλεμος τὸν ἔστρεψε πρὸς τὴν πολιτική: κατὰ τὴ διάρκεια τῆς γερμανο-ιταλικῆς κατοχῆς…
View original post 225 more words
Leave a Reply