Πολλές φορές έχουμε δημοσιεύσει στο ιστολόγιο διηγήματα του φίλου μας του Τζι. Το τελευταίο ήταν πέρσι τον Νοέμβριο, κι εκεί θα βρείτε λινκ προς τα προηγούμενα, ενώ ενδιάμεσα είχαμε βάλει και δυο ποιήματά του και πριν από ενάμισι μήνα μια μη μυθοπλαστική συνεργασία για το Γαλαξίδι.
Το σημερινό διήγημα μου το έστειλε πριν από λίγες μέρες λέγοντάς μου “κορονοϊός διηγήματα κατεργάζεται” -και πάλι καλά. Ανήκει στη σειρά “κατ’ όναρ καθ’ ύπαρ” (σα να λέμε στον ύπνο και στον ξύπνιο) όπως και ένα προηγούμενο το “Ένα απόγευμα στη Θήβα“.
Για τους μη γαλλομαθείς ή/και για τους νεότερους, ο τίτλος του διηγήματος είναι και τίτλος ενός τραγουδιού του Ανταμό. Θα πει “μια τούφα απ’ τα μαλλιά” (της). Τον εξηγεί άλλωστε ο Τζι στο τέλος. Πρόσθεσα το γιουτουμπάκι. Αλλά εγώ δεν θα πω άλλα. Του δίνω τον λόγο:
Είναι κάποια τραγούδια που τα σιγοψιθυρίζω συνέχεια, ειδικά αν μου αρέσουν και…
View original post 3,256 more words
anastasiakalantzi59 