“…τιποτα δε λυνεται μεσα μου / ειμαι το σκοταδι…”
Περίμενα είν’ η αλήθεια, αυτή την μέρα για ν’ ανεβάσω την συγκεκριμένη ανάρτηση. Καλή ευκαιρία αποτελεί δηλαδή, για να σας γράψω τη γνώμη μου σχετικά με την τρίτη ποιητική συλλογή του Κυριάκου Μουτίδη που διατίθεται απ’ τη “Λοκομοτίβα” και τιτλοφορείται “εξελιγμος». Όπως έχω πει τον παρακολουθώ σταθερά (εδώ θα βρείτε όσα πιστεύω για το πρώτο του βιβλίο το “Ισαμε… ή ισταμαι…” κι εδώ για το δεύτερο τον “Σωρειτη») κι έτσι αισθάνομαι ότι μπορώ να διακρίνω ορισμένες, έστω, προθέσεις, πίσω απ’ τις λέξεις του. Αλλά δεν είναι φυσικά τόσο απλό αυτό. Δε μας το κάνει εύκολο ευτυχώς : “ειμαι το σχημα που ακομα δεν εχω σκεφτει, ειμαι / μη σχημα, / ειμαι αυτο που δεν εχει υποτεθει / δεν είμαι κολουρος ούτε κυβος – λειος ή χνουδωτος / δεν εχετε βρει τις λεξεις να με…
View original post 815 more words
anastasiakalantzi59 
Leave a Reply