Ντάνιελ Σμὶθ (DanielSmith)
Θάρρος
(Courage)
Ι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ἦταν πιὸ γενναῖοι ἀπ’ ὅσο ὁ ἴδιος. Ἐκεῖνος ἦταν συμπαθητικὸς καὶ ἔξυπνος μὲ τὸν τρόπο του, γενναῖος ὅμως δὲν ἦταν κι οὔτε εἶχε ὑπάρξει ποτέ.
Αὐτὸς καὶ ἡ γυναίκα του εἶχαν βγεῖ γιὰ φαγητὸ μὲ τὴν ἀδερφή της καὶ τὸν νέο της ἄντρα. Ἡ κόρη τοῦ ἄντρα εἶχε ἔρθει κι αὐτὴ γιὰ φαγητό. Ἦταν ἡ μικρότερη ἀπὸ τὰ τρία του παιδιὰ καὶ εἶχε διασχίσει πρόσφατα μὲ τὰ πόδια τὰ Ἁπαλάχια Ὅρη, ὅλο τὸ μῆκος τους, ἀπὸ τὸ Μέιν μέχρι τὴν Τζόρτζια. Τώρα ἑτοιμαζόταν νὰ μετακομίσει στὸ Γουαϊόμινγκ γιὰ νὰ δουλέψει σ’ ἕνα ράντσο μὲ ἀγελάδες. Ὁ πατέρας της δὲν εἶχε ἀντίρρηση, ἀλλὰ ἡ μητέρα της, οἱ παπποῦδες της, ἀκόμη καὶ μερικοὶ φίλοι της, ἦταν τελείως ἀντίθετοι. Τὸ κορίτσι δὲν ἔμοιαζε νὰ νοιάζεται. Εἶπε πὼς στὴν ἀρχὴ τὴν εἶχε νοιάξει, ἀλλὰ μετὰ κατάλαβε ὅτι ἁπλῶς ζήλευαν τὴν…
View original post 847 more words
Leave a Reply