1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα
«Καραϊσκάκη μ’ ἀρχηγέ»
[τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη καὶ τοῦ ἄγνωστου παλληκαριοῦ του]
— «ΠΟΘΕΝ ἡ φράσις, ἡ κοιλιά του παίζει Καραϊσκάκη;
»Μέχρι τοῦ 1860 ἐν Ἀθήναις ὁ διερχόμενος τὴν ὁδὸν Αἰόλου ἔβλεπε παρὰ τὴν Χρυσοσπηλαιώτισσαν ἑξηκοντούτη τινὰ μιξοπόλιον*, κάτισχνον, αὐχμηρόν, ρακώδη φοροῦντα φουστανέλλαν καὶ ξεφτισμένα μεϊντανογέλεκα, ἔχοντα δὲ φέσιον περιδεδεμένον διὰ ρυπαροῦ μαύρου μανδηλίου. Ἦτο στρατιώτης τοῦ Καραϊσκάκη. Πλησίον τῆς μαρμαρίνης κρήνης καὶ ἐπὶ τῆς ὑπερυψήλου λεύκης στηριζόμενος, ἐκάθητο σταυροπόδι κατὰ γῆς. Οἱ Ἕλληνες διήρχοντο παμπληθεῖς πρὸ αὐτοῦ, καλλίτεροι οἱ τότε τῶν σημερινῶν, ἀλλὰ πολὺ ὑποδεέστεροι τῶν ἀνδρῶν, μεθ’ ὧν συνεπολέμησεν ἐκεῖνος κατὰ τὸν Ἀγῶνα. Εὐτυχής, ὅτι δὲν τοὺς ἔβλεπεν. Ἦτο τυφλός. Εἴς τι καυκίον τινὲς τῶν παρερχομένων ἔρριπτον ὀλίγα λεπτά. Ἦτο λοιπὸν ἐπαίτης; Ὄχι, ἦτο ἀοιδός. Ἔχασε τὰ ὄμματά του εἰς τὴν μάχην τοῦ Φαλήρου. Τὰ τιμημένα ἄρματά του ἐπώλησε διὰ νὰ ζήσῃ ἐπί τινα χρόνον. Ἔπειτα λύραν εἰς τὰς…
View original post 195 more words
Leave a Reply