Πασχάλης Κατσίκας
Ποῦ κοιμοῦνται τὰ χελιδόνια τὸν χειμώνα;
ΑΝ ΤΟΝ ΚΟΝΤΟΡΕΒΙΘΟΥΛΗ ἐπὶ πενήντα χρόνια χανόταν στὴν ἐργασιακὴ ζούγκλα γιὰ τὸ μεροκάματο. Μὲ τὸ πρῶτο σούρουπο ἀκολουθοῦσε τὰ βότσαλα γιὰ νὰ ἐπιστρέψει στὴ σύζυγο καὶ τὰ παιδιά. Αὐτὰ τὰ τελευταῖα ποὺ ἦταν συνταξιοῦχος, τὰ βότσαλα μετατράπηκαν σὲ ψίχουλα. Τὰ δρομολόγια γιὰ τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο σιγὰ-σιγὰ περιορίστηκαν ὣς τὸν φοῦρνο τῆς γειτονιᾶς, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀμέσως μετὰ τὴ μάντρα τοῦ παλιοῦ μαρμαράδικου.
Κρατοῦσε μετὰ βίας τὴ σακούλα μὲ τὸ ἀχνιστὸ ψωμί. Ἡ φουκαριάρα ἡ φουρνάρισσα ἔβαλε στὸν πάτο της, γιὰ νὰ μὴν λιώσει, ἕνα παλιὸ φύλλο τοπικῆς ἐφημερίδας μὲ τὸν πηχυαῖο τίτλο: «Ἀναβίωσαν τὰ χελιδονίσματα στὸ 10ο Δημοτικὸ Σχολεῖο Κομοτηνής». Ἔνιωθε σήμερα, παραμονὴ τῆς Παναγιᾶς, πὼς τὰ πουλιὰ ἔφαγαν τὰ ψίχουλα. Ἡ σύζυγος χρόνια τώρα τὸν εἶχε ἀφήσει μόνο, ἐνῶ τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια ἔχτισαν τὶς δικές τους φωλιές. Κάτω ἀπὸ τὸν λάβρο αὐγουστιάτικο ἥλιο στὸ…
View original post 243 more words
Leave a Reply