Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα, γιορτή των ερωτευμένων, ίσως ξενόφερτη αλλά εξίσου ξενόφερτα, μόνο παλιότερα, είναι κι άλλα έθιμα και πράγματα που τα θεωρούμε απολύτως φυσιολογικά και συνυφασμένα με την ιδιοσυστασια μας, σαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τα κλαρίνα, η γαλοπούλα των Χριστουγέννων ή η ντοματοσαλάτα.
Οπότε, σήμερα το ιστολόγιο θα τιμήσει τη μέρα όπως μπορεί και ξέρει, δηλαδή λεξιλογικά -εσείς πάλι, αφού κάνετε τα σχόλιά σας, μπορείτε να την τιμήσετε και με άλλους τρόπους.
Κι αφού ο έρωτας συμβατικά από εκεί εκπορεύεται, σήμερα θα λεξιλογήσουμε ακριβώς για την καρδιά.
Ο σημερινός τύπος, καρδιά, είναι μεσαιωνικός. Ο αρχαίος τύπος, καρδία, είναι ήδη ομηρικός -πιο σωστά, στον Όμηρο εμφανίζεται ο ιωνικός τύπος, καρδίη: Ἀχαιοῖσιν δὲ μέγα σθένος ἔμβαλ’ ἑκάστῳ καρδίῃ ἄληκτον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι (Ιλ. Λ11-12) [“κι εφύσησε στων Αχαιών τα στήθη την ανδρείαν, να πολεμούν, να μάχονται και παύσιν να μη θέλουν” στη μετάφραση του Πολυλά]. Ωστόσο, ο Όμηρος χρησιμοποιεί πολύ συχνότερα…
View original post 892 more words
Leave a Reply