Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Ο τίτλος του σημερινού πολυσυλλεκτικού μας άρθρου μπορεί να διαβαστεί με δυο τρόπους. Μεζεδάκια χωρίς μάσκες, επειδή από σήμερα καταργείται η υποχρέωση να φοράμε μάσκα σε εξωτερικούς χώρους, εκτός εξαιρέσεων -μια υποχρέωση που όλο και λιγότεροι την τηρούσαν και που κανείς δεν έλεγχε, εδώ και αρκετό καιρό.
Όμως χωρίς μάσκες και για έναν ακόμα λόγο: αύριο τελειώνει η Αποκριά, αλλά οι φετινές Απόκριες μόνο χαρούμενες δεν είναι, καθώς σημαδεύτηκαν από τον πόλεμο, τη γενική κατήφεια, την ακρίβεια, την πανδημία, ακόμα και τον άστατο καιρό -οπότε, πού διάθεση για μάσκα, αποκριάτικη εννοώ κι όχι χειρουργική.
(Κάποιος μπορεί να πει ότι υπάρχει και τρίτη ανάγνωση: χωρίς μάσκες επειδή έπεσαν οι μάσκες -αλλά αυτό δεν το είχα σκεφτεί όταν διάλεξα τίτλο).
* Και ξεκινάμε με κάτι ελαφρύ, μιαν απλή αμφισημία σε τίτλο.
Διαμαρτυρία για τη ρωσική εισβολή στο Μοναστηράκι, ο τίτλος σε άρθρο της Καθημερινής.
“Φτάσανε τόσο μακριά οι Ρώσοι;” ρώτησε χαριτολογώντας ο…
View original post 1,296 more words
Leave a Reply