[Ἡ Μικρομυθοπλασία Παντοῦ. Τρίμηνη Διεθνὴς Ἐπισκόπηση.
Δελτίο#20]
Δήμητρα Ἰ. Χριστοδούλου
μικρομυθοπλασία: ὑπόσταση· ἀκούει κανείς;
«ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΑΝ λίγο καὶ στὸ ἄνοιγμα πρόβαλε μισὸ κίτρινο φεγγάρι. Ἕνα μεγάλο νέρινο αὐτὶ τσιτώθηκε καταμεσὶς τ’ οὐρανοῦ νὰ ἀκούσει.» Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ κείμενα τοῦ Ἐ.Χ. Γονατά, ἀπὸ τὴ συλλογή του Ἡ Κρύπτη (1991).
Στὴ μικρομυθοπλασία της μὲ τίτλο «Στὸ αὐτί» ἀπὸ τὴ συλλογὴ της Μικροκαταρρεύσεις (2017) ἡ Μεξικανὴ Cecilia Eudave γράφει: «Θὰ σοῦ διηγηθῶ ἕνα παραμύθι, λέει. Μέσα του χωράει ὅλη μας ἡ ἱστορία […] Μπορεῖς νὰ τὴν ἀκούσεις μὲ τὸ κεφάλι ψηλά, ἢ ἀκουμπώντας το στὸν τοῖχο […] Ἐντάξει, πές την. Πλησιάζει στὸ αὐτί μου καὶ συνοψίζει τὴ ζωή μας σὲ μία λέξη: μυθοπλασία, ἐνῶ τὰ χείλη ἀπομακρύνονται».
Στὴν ἴδια συλλογὴ στὴν ἱστορία μὲ τίτλο «Πιστόλια» ἡρωίδα εἶναι μιὰ καθηγήτρια. Ὅταν μπαίνει στὴν τάξη ἀκουμπάει μηχανικὰ ἐπάνω στὴν ἕδρα τὰ βιβλία, τὶς σημειώσεις καὶ…
View original post 3,759 more words
Leave a Reply