Πασχαλινά μεζεδάκια και για φέτος

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Πασχαλινά, μια και αύριο είναι Πάσχα. Και “και για φέτος” επειδή κι άλλες φορές έχω χρησιμοποιήσει παρεμφερή τίτλο, μια και συμβαίνει αρκετά συχνά, τόσα χρόνια που έχουμε το ιστολόγιο, το Πάσχα να πέφτει Κυριακή. Πέρυσι και πρόπερσι το αντίστοιχο άρθρο το είχα τιτλοφορήσει “Κορονολαμπριάτικα” και “Κορονοπασχαλινά”, αφού οι γιορτές, ιδίως το 2020, σημαδεύτηκαν από την πανδημία, αλλά φέτος η πανδημία έχει λήξει, ή για να το πω πιο σωστά την  έχουμε λήξει επειδή θέλουμε να λήξει. Και όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα, μα παντού. Φίλος πανεπιστημιακός μού έλεγε ότι θα ήθελε να δώσει μιαν ανακοίνωση σε ένα συνέδριο στη Γαλλία, αλλά οι διοργανωτές επιμένουν σε αυτοπρόσωπη παρουσία τουλάχιστον ενός από τους συγγραφείς των ανακοινώσεων. Η διαφορά της Γαλλίας και γενικά της Εσπερίας από την Ελλάδα είναι ότι εδώ βρισκόμαστε στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως στον αριθμό των πρόσφατων απωλειών και μεταξύ των χωρών της παλιάς ΕΕ στον αριθμό των από καταβολής…

View original post 1,211 more words