Πέτρος Φούρναρης
Ὁ βλάσφημος
ΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΕΤΡΑ ὕψους πάνω ἀπὸ ἕνα ἑβδομήντα μπροστά του ἔμοιαζε ὀγκόλιθος, ἀκόμα κι ἂν τὸ φάρδος της ἦταν μόλις μισὸ μέτρο. Αὐτὲς ἦταν οἱ διαστάσεις τῆς πέτρας ποὺ ξεφόρτωναν στὴ αὐλή του κι αὐτὸ ἦταν τὸ μπόι του. Μεγάλα φορτηγὰ δὲν χωροῦσαν στὰ σοκάκια τοῦ νησιοῦ ποὺ ὁδηγοῦσαν στὸ ἀτελιὲ καὶ τὸ ὄνειρό του νὰ πλάσει κάτι μεγάλης κλίμακας ἀπαιτοῦσε τὴν παραμονή του στὸ λατομεῖο καὶ τὴν ἐργασία του στὸ ὕπαιθρο. Πράγμα σχεδὸν ἀδύνατον. Πρῶτον, γιατί ἐκεῖ δὲν ὑπῆρχαν πέτρες στὸ μέγεθος ποὺ τὶς χρειαζόταν καὶ δεύτερον, γιατί ἀκόμα κι ἂν ὑπῆρχαν, δὲν θὰ τοῦ τὸ ἐπέτρεπαν, ἀφοῦ κανεὶς δὲν τὸν συμπαθοῦσε στὸ ἐργοτάξιο.
Ὅταν λοιπὸν ἐκεῖνο τὸ μεσημέρι τοῦ Ἰουλίου προσγειώθηκαν μπρός του οἱ δυὸ ὀγκόλιθοι, σὰν μετεωρίτες ἀπὸ τὸ διάστημα, ἀντὶ νὰ βλαστημήσει τὰ ἀπροειδοποίητα φουρνέλα σταυροκοπήθηκε γιὰ αὐτὴν τὴν εὔνοια τῆς τύχης. Πρώτον γιατὶ οἱ δυὸ βράχοι ἀκουμποῦσαν ὁ…
View original post 394 more words
Leave a Reply