ΓκαμπριὲλΓκαρσίαΜάρκες (Gabriel García Márquez)
Τὰ πέντε πιὸ ὡραῖα μικροδιηγήματα τοῦ κόσμου (5/5)
(Los cinco cuentos cortos más bellos del mundo)
[V. Τὸ ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα τὸν παρέλαβε ἀπὸ τὸ κελί…]
[V. El pelotón de fusilamiento lo sacó de su celda…]
Ο ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ τὸν παρέλαβε ἀπὸ τὸ κελὶ ἕνα παγωμένο ξημέρωμα καὶ ὅλοι μαζὶ ἔπρεπε νὰ διασχίσουν μιὰ χιονισμένη περιοχὴ γιὰ νὰ φτάσουν στὸ σημεῖο τῆς ἐκτέλεσης. Οἱ χωροφύλακες ἦταν καλὰ προστατευμένοι ἀπὸ τὸ κρύο μὲ πανωφόρια, γάντια καὶ τρίκοχα, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ἔτσι τουρτούριζαν ἐν μέσῳ τῆς παγωμένης ἐρημιᾶς. Ὁ καημένος ὁ φυλακισμένος, ποὺ φόραγε μόνο μιὰ ζακέτα ἀπὸ ξεφτισμένο μαλλί, δὲν ἔκανε τίποτα περισσότερο ἀπὸ τὸ νὰ τρίβει τὸ σχεδὸν κοκκαλωμένο σῶμα, ἐνῶ παραπονιόταν δυνατὰ γιὰ τὸ φονικὸ ψύχος. Κάποια στιγμή, ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἐκτελεστικοῦ ἀποσπάσματος, ἐκνευρισμένος μὲ τὰ παράπονα, τοῦ φώναξε:
— Διάολε, πάψε νὰ κάνεις τὸν μάρτυρα μὲ τὸ σκατοκρύο. Σκέψου καὶ…
View original post 256 more words
Leave a Reply