For Pete Seeger, Huddie “Leadbelly” Ledbetter & Woody Guthrie

Scribbled Verse

A Tribute by Afzal Moolla

Published in “The Centrifugal Eye – Autumn 2012.” Edition.

Edited by Eve Hanninen

For Pete Seeger, Huddie “Leadbelly” Ledbetter & Woody Guthrie …

It was a long time ago,

when you put your words into song:

‘this machine surrounds hate and forces it to surrender’ you scribbled on your old guitar,

and you wielded that banjo and guitar as weapons,

fiddling out a hail of truth,

of solidarity,

of angry, vehement calls for peace.

You said of leadbelly, that that huddie ledbetter was a helluva man,

you sang and spoke through dust clouds and relief lines,

you taught us all, to seek out hope wherever we can,

and when they tried to call all of you goddamned reds,

you sang on ever louder and louder, rattlin’ their prejudices as they slept in their plush beds,

you rode and you rambled and thumbed your way around,

View original post 439 more words

Μηνολόγιον Οκτωβρίου έτους 2022

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το Μηνολόγιο, που το δημοσιεύω εδώ στις αρχές κάθε μήνα, ήταν ιδέα του πατέρα μου, του αξέχαστου Δημήτρη Σαραντάκου, ο οποίος αρχικά το δημοσίευε στο περιοδικό Φιστίκι, που έβγαζε επί πολλά χρόνια στην Αίγινα. Στο εδώ ιστολόγιο, το Μηνολόγιο άρχισε να δημοσιεύεται τον Οκτώβρη του 2010 και βέβαια μέσα σε 12 μήνες έκλεισε τον κύκλο. Τότε, αποφάσισα να εξακολουθήσω να το δημοσιεύω στις αρχές κάθε μήνα, επειδή έχει γίνει το σταθερό σημείο αναφοράς για τα γεγονότα του μήνα, που ενημερώνεται συνεχώς με δικά σας σχόλια μέσα στη διάρκεια του μήνα, σχόλια που συνήθως αφορούν επισήμανση ημερομηνιών, αν και κυρίως είναι αγγελτήρια θανάτων.

Οπότε, συνεχίζω τις δημοσιεύσεις όσο θα υπάρχει ενδιαφέρον, προσθέτοντας πάντοτε δικές σας προτάσεις. Να σημειωθεί ότι μερικές φορές η επέτειος έχει εσκεμμένα μετατεθεί κατά μία ημέρα, όπως εδώ ο θάνατος του Καζαντζάκη (που συνέβη 26.10 αλλά τον τιμάμε στις 27).

Bέβαια, κανονικά σήμερα θα δημοσιεύαμε τα μεζεδάκια, αφού…

View original post 909 more words

Charlotte Salomon 1917–1943

Shades online

Της Mary Lowenthal Felstiner

Η μετάφραση στα ελληνικά έγινε από εδώ: https://jwa.org/encyclopedia/article/salomon-charlotte

Η Charlotte Salomon ήταν είκοσι τριών ετών το 1940 όταν ζωγράφισε το πρόσωπό της – ένα ανώνυμο, χωρίς πατρίδα, εβραϊκό πρόσωπο. Ταλαντούχα γραφίστρια, η Salomon έζησε μια ζωή περιτριγυρισμένη από το θάνατο. Όχι μόνο ο πατέρας της είχε σταλεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μετά το πογκρόμ της Νύχτας των Κρυστάλλων το 1938, αλλά συνολικά οκτώ μέλη της οικογένειάς της αυτοκτόνησαν. Η Salomon μνημόνευσε τις ζωές τους με το έργο της, δημιουργώντας μια ελαφρώς μυθιστορηματική απεικόνιση της ζωής των μελών της οικογένειάς της. Συσκευάστηκε και έκρυψε το έργο της, ” Ή Ζωή; Ή θέατρο;” πριν θανατωθεί στο Άουσβιτς. Το έργο της βρέθηκε μετά τον πόλεμο από συγγενείς και δωρήθηκε στο εκεί Εβραϊκό Ιστορικό Μουσείο του Άμστερνταμ. Αυτό που έμεινε από τη Salomon είναι η μεγάλη γραφιστική δύναμη και ο βασανιστικός αγώνας για τη γνώση και την καταγραφή της αλήθειας.

“Ο…

View original post 2,094 more words

The Greatest Gates of India – Toranas of Sanchi Stupa

The Nomadic Architect

Monumental Gates has always been a reflection of prosperity for Kingdoms. Rulers, over the course of human civilisation, have always wanted to build gigantic gates which will play a pivotal role in the security of the countrymen and also display the might of the state. Not only for military reasons, many gates have been erected to display joy, honour and in good gesture. ‘Gates’ have remained a very important component of Architecture in the country. All these mighty gates carry unforgettable legacy and history. In this Journey, I will be travelling through all those famous or infamous gates of India which have played important roles in the History of the Great Nation.

---

PIN this for Future & Others

Over the past editions of this series, I have covered some of the most historic gates in the country. So far I have been mostly covering gates built in Islamic or Post…

View original post 1,227 more words

“Little Boxes” – sung by Pete Seeger. Lyrics by Malvina Reynolds

Scribbled Verse

youtube.com/watch

View original post

Wearing Masks …

Scribbled Verse

from google

wearing masks,

shrouding each mood …

… facades

gnawing at raw wounds.

wearing masks,

veiling each feeling …

… charades

snapping at open sores.

wearing masks,

mimicking the other …

… masked facades,

veiled charades,

shrouded screens,

masquerading as truth.

Truth lies in wait,

beneath the mask,

under the veil,

behind the screen,

through the shroud …

… truth lies in wait,

and waits …

waiting.

“Billie Holiday” by banksy

https://www.theguardian.com/music/2011/feb/16/protest-songs-billie-holiday-strange-fruit

View original post

Port of Call

Scribbled Verse

“The Immigrant Void” by Bruno Catalano

Port of Call …

Barefoot on a talcum beach,

alone, not lonely,

with the breath of the ocean

a caressing balm,

soothing pained memories away,

to the swaying of a solitary palm.

Barefoot on a talcum beach,

alone, not lonely,

feeling the brushing away of past turmoil,

on a quest for solace ever so hard to find,

yet comforted by the crashing of the waves,

as the tide washes away pain,

leaving despair far, far behind.

Barefoot on a talcum beach,

alone, not lonely,

drenched in a sea-breeze of mist,

shushing aches of bygone moons,

tasting the salty tang on my lips,

as the burnished sun,

over the distant horizon,

swoons,

and dips.

Barefoot on a talcum beach,

alone, not lonely,

searching, ever searching,

for a slice of solitude,

as memory bids adieu,

reaching under the sea so vast,

and seeking comfort in the…

View original post 94 more words

The African Rains …

Scribbled Verse

The African Rains …

Soaking, the rains settle,

meandering over jagged faultlines of our memory.

Drenching, the rains settle,

streaming through veins, the thud-thudding of the heartbeat of Africa.

Absorbing,the rains that settle,

within each of us,

herald rebirth.

And, if you listen,

if you strain to hear,

while shedding the raucous noise of your inner turmoil.

If you listen, the whispers of the ancestors,

speak to us all, lending us warmth,

urging us to stand

even though we may stumble,

even though we may fall.

View original post

Ρα­φα­ὲλ Μπάρ­ρετ (Rafael Barret): Κό­τες (ἕ­να ἀ­ναρ­χι­κὸ πα­ρα­μύ­θι)

Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι

Ρα­φα­ὲλ Μπάρ­ρετ (Rafael Barret)

Κό­τες (ἕ­να ἀ­ναρ­χι­κὸ πα­ρα­μύ­θι)

Gallinas (un cuento anarquista)

ΣΟ ΔΕΝ ΕΙΧΑ στὴν κα­το­χή μου τί­πο­τα πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ ἕ­να κρεβ­βά­τι καὶ τὰ βι­βλί­α μου, ἤ­μουν εὐ­τυ­χής. Τώ­ρα ἔ­χω στὴν κα­το­χή μου ἐν­νιὰ κό­τες καὶ ἕ­ναν κό­κο­ρα καὶ ἡ ψυ­χή μου εἶ­ναι ἀ­νά­στα­τη.

       Ἡ ἰ­δι­ο­κτη­σί­α μὲ σκλή­ρυ­νε. Κά­θε φο­ρὰ ποὺ ἀ­γό­ρα­ζα μιὰ κό­τα τὴν ἔ­δε­να δυ­ὸ μέ­ρες σὲ ἕ­να δέν­τρο γιὰ νὰ τῆς ἐ­πι­βάλ­λω τὴν κα­τοι­κί­α μου, κα­τα­στρέ­φον­τας στὴν εὔ­θραυ­στη μνή­μη της τὴν ἀ­γά­πη γιὰ τὸν πα­λιό της τό­πο δι­α­μο­νῆς. Μπά­λω­σα τὸν φρά­χτη τῆς αὐ­λῆς μου, μὲ σκο­πὸ νὰ γλυ­τώ­σω τὴν ἀ­πό­δρα­ση τῶν που­λε­ρι­κῶν μου καὶ τὴν ἐ­πι­δρο­μὴ τε­τρά­πο­δων καὶ δί­πο­δων ἀ­λε­πού­δων. Ἀ­πο­μο­νώ­θη­κα, ἐ­νί­σχυ­σα τὸ σύ­νο­ρο, σχε­δί­α­σα μιὰ δι­α­βο­λι­κὴ γραμ­μὴ ἀ­νά­με­σα στὸν πλη­σί­ον καὶ ἐ­μέ­να. Δι­αί­ρε­σα τὴν ἀν­θρω­πό­τη­τα σὲ δυ­ὸ κα­τη­γο­ρί­ες: ἐ­γώ, ἀ­φέν­της τῶν κο­τῶν μου καὶ οἱ ὑ­πό­λοι­ποι ποὺ μπο­ροῦ­σαν νὰ μοῦ τὶς πά­ρουν. Προσ­δι­ό­ρι­σα τὸ ἀ­δί­κη­μα. Ὁ κό­σμος γιὰ μέ­να γε­μί­ζει ἀ­πὸ ὑ­πο­τι­θέ­με­νους…

View original post 364 more words

Τότε που οι κοπέλες φορούσανε φουστάνια – 19 (μυθιστόρημα του Δημήτρη Σαραντάκου)

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Εδώ και κάμποσους μήνες άρχισα να δημοσιεύω, ύστερα και από τη δική σας ενθάρρυνση, ένα ανέκδοτο μυθιστόρημα του πατέρα μου.

Οι δημοσιεύσεις γίνονται κανονικά κάθε δεύτερη Τρίτη. Η σημερινή συνέχεια είναι η δέκατη ένατη, η προηγούμενη βρίσκεται εδώ.

Η δράση ξεκίνησε επί δικτατορίας και συνεχίζεται στη μεταπολίτευση -ήδη βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1980. Ο Δήμος, ο κεντρικός ήρωας, είναι φιλόλογος. Έχει μια μπερδεμένη σχέση με τη ζωγράφο Βασιλική ή Έζμπα που δεν ευοδώθηκε, ενώ η σχέση του με τη νεότερη συνάδελφό του Φανή διακόπτεται αναπάντεχα. Σήμερα ολοκληρώνουμε το δέκατο κεφαλαιο, το οποίο σε μεγάλο βαθμό καταλαμβάνεται από αναμνήσεις, τις οποίες πυροδοτεί η επίσκεψη σε έναν παλιό φίλο. Σημειώνω ότι ο πατέρας μου πράγματι είχε δραστηριοποιηθεί στη συλλογή οικονομικής ενίσχυσης για την παράνομη ΕΠΟΝ και όσα γράφει στις αναμνήσεις αυτές του ήρωά του έχουν συμβεί στον ίδιο. 

«Τι είχες Γιάννη; – τι είχα πάντα»

μονολόγησε όταν μπήκε, περασμένες έντεκα, στο…

View original post 2,760 more words

Ένα πρόχειρο πρώτο σχόλιο για το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία.

Shades online

Η σημερινή νίκη της νεοφασιστικής δεξιάς της Μελόνι στην Ιταλία, το μόνο που προμηνύει είναι την συνέχιση της πόλωσης, την κλιμάκωση της επίθεσης της καπιταλιστικής κυριαρχίας ακόμα και σε βασικές κατακτήσεις μέσα στο αστικό κράτος, που είχαν παραχωρηθεί μετά από σκληρούς προλεταριακούς αγώνες τις προηγούμενες δεκαετίες. Προμηνύει την ενίσχυση του ρατσισμού, της ομοφοβίας, του μισογυνισμού. Την κλιμάκωση των επιθέσεων σε μετανάστες – τριες εργάτες – τριες που βρίσκονται στη χώρα, τις περισσότερες δολοφονίες προσφύγων στη Θάλασσα. Προμηνύει μια σκληρή επίθεση στην εργατική τάξη γενικότερα. Η θωράκιση – αυταρχικοποίηση της αστικής δημοκρατίας απέναντι στους ταξικούς αγώνες που αντικειμενικά θα έρθουν, απαιτούν μια τέτοια προετοιμασία από την σκοπιά των συμφερόντων του Ιταλικού κεφαλαίου. Απαιτούν ένα κράτος θωρακισμένο απέναντι στον εσωτερικό εχθρό. Ένα κράτος ελέγχου και καταστολής όπου θα έχει την συναίνεση του εθνολαϊκού στοιχείου.

Η προεκλογική ρητορική της ακροδεξιάς είχε ένα άρωμα «αντισυστημικού» φετιχοποιημένου αντικαπιταλισμού που ενέπνευσε το…

View original post 318 more words

Στο Ιράν καίνε τις μαντίλες

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Εδώ και πολλές μέρες, το Ιράν συγκλονίζεται από διαδηλώσεις, που έχουν ως ιδιαίτερο στοιχείο τη συμμετοχή πάρα πολλών γυναικών, οι οποίες διαμαρτύρονται για τους περιορισμούς που επιβάλλει το καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας στη ζωή τους -και πολλές, σε ένδειξη διαμαρτυρίας καίνε τις μαντίλες τους, τα χιτζάμπ τους όπως λέγονται.

Η θρυαλλίδα για το κύμα αυτό των διαδηλώσεων ήταν ο τραγικός θάνατος μιας νέας γυναίκας, της 22χρονης Mahsa Amini. Η Μάσα Αμινί, κουρδικής καταγωγής, συνελήφθη στις 14 Σεπτεμβρίου από την “Αστυνομία Ηθών” του καθεστώτος επειδή φορούσε κατά τρόπο ανάρμοστο το χιτζάμπ της. Αντί όμως να της γίνουν τα προβλεπόμενα μαθήματα “ευπρεπούς συμπεριφοράς” και να αφεθεί ελεύθερη ύστερα από μερικές ώρες, παρέμεινε υπό κράτηση και δυο μέρες αργότερα, στις 16 Σεπτεμβρίου, ανακοινώθηκε ο θάνατός της.

Αμέσως ξέσπασαν οι διαδηλώσεις, αρχικά στη γενέτειρά της και στις κουρδικές περιοχές, αλλά τις επόμενες μέρες σε ολόκληρη τη χώρα, με συνθήματα εναντίον της καταπίεσης των γυναικών…

View original post 1,404 more words