Το σημερινό μας κείμενο, που περιέχει αποσπάσματα από ένα παλαιότερο κείμενο που έγραψα στις αρχές του 2015, έχει να κάνει με τους σκύλους του Αγ. Βερνάρδου, ράτσα που περικλύζεται με πάρα πολλούς μύθους και ιστορίες, ασχέτως πως στις μεριές μας δεν είναι ιδιαίτερα γνωστές.
Οι σκύλοι του Αγ. Βερνάρδου αρχικά ονομάζονταν αλπικοί μολοσσοί και χρησιμοποιούνταν από τους μοναχούς, που έμεναν στο πέρασμα του Αγ. Βερνάρδου, στον ορεινό δρόμο των Άλπεων που συνδέει την Ελβετία με την Ιταλία, όπου τους έβαζαν να μεταφέρουν τρόφιμα και άλλα πράγματα λόγω του ότι ήταν μεγαλόσωμοι και δυνατοί. Μετέπειτα, οι σκύλοι εκπαιδεύτηκαν στις διασώσεις ανθρώπων, που εγκλωβίζονταν στα χιόνια, κάτι που τους έδωσε ιδιαίτερη φήμη αφού οι ιστορίες, που διαδίδονται από στόμα σε στόμα, έπαιρναν μυθικές διαστάσεις.
Αυτός που έδωσε νέα πνοή στις ιστορίες και τους μύθους τους, ήταν ο Βρεττανός ζωγράφος Sir Edwin Henry Landseer που ήταν γνωστός στο ευρύ κοινό για τους πίνακες…
View original post 130 more words
anastasiakalantzi59 
Leave a comment