Παρακολουθώντας αυτό το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ του Moussa Toure (Μουσά Τουρέ), ήρθαν στο νου μου κάποιες σκηνές απ’ όσα περιγράφονται στο βιβλίο του Μπάρυ Άνσγουορθ, την “Ιερή πείνα” (μετάφραση: Γιάννης Σκαρπέλος, εκδόσεις “Νεφέλη”, 1994, Βραβείο Μπούκερ 1992), για το οποίο σας είχα κάνει λόγο εδώ. Και πώς αλλιώς να γίνει όταν οι λέξεις μετατρέπονται σε εικόνες;
«Το ταξίδι κύλησε ήρεμα. Το μοναδικό αξιοσημείωτο γεγονός ήταν η προσπάθεια ενός νέγρου να κόψει τα νεύρα του λαιμού του με τα νύχια του. Όσο έδενε τα τραύματά του, ο Πάρις έμαθε από τον Τζίμυ πως ο άντρας απέναντί του είχε καταδικαστεί άδικα για μαγεία και πουλήθηκε για να πληρώσει την καταδίκη του. “Πολύ καλός τρόπος για να βγάζουν χρήματα”, είπε ο Τζίμυ. “Ο άνθρωπος δεν είχε τίποτα. Έτσι τους πουλάνε” (…) Ο Πάρις κοίταξε τους δεμένους που βρίσκονταν στη μέση της πιρόγας. Τα κεφάλια που έβλεπε ήταν δικά τους. Δέκα…
View original post 305 more words
anastasiakalantzi59 
Φοβερά όσα συνέβησαν στα χρόνια που άνθιζε το δουλεμπόριο. Πόσες χαμένες ζωές και πόσο πόνο βίωσαν τόσοι άνθρωποι…