Μ ι κ ρ ο α σ τ ι κ ὴ Κ α τ α σ τ ρ ο φ ή
Τζίμης Πανούσης (Ἀφιέρωμα, 1/6)
Ἱστορία γιὰ ἀγρίους
Ν ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ καλὰ τὸν Σωτήρη, δὲν θὰ πίστευα λέξη ἀπ’ τὴν ἀπίθανη ἱστορία ποὺ μοῦ μετέφερε. Ὄχι ὅτι δὲν λέει κι αὐτὸς τὶς ὑπερβολές του, ἀλλὰ ἐδῶ πρόκειται γιὰ γεγονότα τεκμηριωμένα. Ὁ θεῖος του, ποὺ τὸν εἶχα δεῖ κάνα-δυὸ φορὲς στὸ σπίτι τοῦ Σωτήρη, εἶχε ἕνα οἰκόπεδο στὴν Πελοπόννησο. Εἶχε στήσει κι ἕνα λυόμενο, κι ἐπειδὴ εἶχε πρόβλημα μὲ τὸ νερὸ ἔκανε γεώτρηση νὰ φτιάξει πηγάδι. Εἴχανε κάνει κι ἄλλοι στὴν περιοχὴ κι οἱ περισσότεροι εἴχανε ἐπιτυχία. Τὸ νερό, ὅμως, ποὺ βρῆκε ὁ θεῖος, ἤτανε κόκκινο, καὶ δὲν ἤτανε νερό, ἦταν αἷμα. Κουβάδες ὁλόκληρους ἔβγαλε, λέει, ὁ θεῖος ποὺ τά ‘χε χαμένα, καὶ δὲν στέρευε μὲ τίποτα. Εἶχε πέσει σὲ φλέβα. Πῆρε καὶ δεῖγμα καὶ τὸ πῆγε στὸ χημεῖο γιὰ…
View original post 335 more words
Leave a Reply